Arthavyathyasam (അർത്ഥവ്യത്യാസം) | Malayalam Grammar

Arthavyathyasam (അർത്ഥവ്യത്യാസം) | Malayalam Grammar

ന്നത്തെ പോസ്റ്റിൽ നമുക്ക് മലയാളം വ്യാകരണത്തിലെ 'അർത്ഥവ്യത്യാസം' (Homonyms) എന്ന ഭാഗം നോക്കാം.

ഉച്ചാരണ സാദൃശ്യമായമുള്ളതും വ്യത്യസ്ത അർത്ഥങ്ങളുള്ളതുമായ നിരവധി പദങ്ങൾ മലയാള ഭാഷയിലുണ്ട്. ഇത്തരത്തിൽ  അർത്ഥവ്യത്യാസമുള്ള പദങ്ങൾ കേരള പി.എസ്‌.സി. പരീക്ഷകളിൽ മലയാള വ്യാകരണ വിഭാഗത്തിൽ ചോദിച്ചു കണ്ടിട്ടുണ്ട്. 

ഈ വാക്കുകളുടെ ശരിയായ അർത്ഥം മനസ്സിലാക്കിയാൽ മാത്രമേ ഇത്തരം ചോദ്യങ്ങൾക്കു ഉത്തരം എഴുതുവാൻ സാധിക്കുകയുള്ളൂ. ഈ പോസ്റ്റ് അതിനു പി.എസ്‌.സി. ഉദ്യോഗാർത്ഥികൾ സഹായിക്കുന്ന വിധത്തിലാണ് തയാറാക്കിയിരിക്കുന്നത്.


അർത്ഥവ്യത്യാസം

  • അകം  – ഉൾവശം.
  • അഹം – ഞാനെന്നഭാവം.

  • അർത്ഥം  – ധനം, പ്രയോജനം, വാക്കിന്റെ പൊരുൾ.
  • അർദ്ധം – പകുതി.

  • അന്യഥാ – മറ്റു പ്രകാരത്തിൽ, വിപരീതമായി.
  • അന്യദാ – മറ്റൊരിക്കൽ.

  • അകാര്യം – കാര്യമല്ലാത്തത്, ചെയ്യരുതാത്തത്.
  • അക്കാര്യം – ആ കാര്യം.

  • അകാലം – തക്കതല്ലാത്ത കാലം, അശുഭകാലം, അനുചിതകാലം.
  • അക്കാലം – ആ കാലം.

  • അഞ്ജനം – കൺമണി.
  • അജ്ഞാനം – അറിവില്ലായ്മ.

  • അധികൃതൻ – അധികാരമുള്ളവൻ.
  • അതികൃതൻ – അധികമായി ചെയ്തവൻ.

  • അധഃകൃതൻ – താഴ്ത്തപ്പെട്ടവൻ, താഴ്‍ന്ന സമുദായത്തിൽപ്പെട്ടവൻ.
  • അധികൃതൻ – അധികാരമുള്ളവൻ.

  • അധികമാകുക – കൂടുതലാകുക.
  • അധികരിക്കുക – അടിസ്ഥാനപ്പെടുത്തുക, പരാമർശിക്കുക.

  • അനലൻ – അഗ്നി.
  • അനിലൻ – കാറ്റ്.

  • അനാദരം – നിന്ദ.
  • അനാരതം – എപ്പോഴും.

  • അന്യഥ – മറ്റുപ്രകാരത്തിൽ.
  • അന്യദാ – ചിലപ്പോൾ.

  • അനുസ്യൂതം  – തുടർച്ചയായി.
  • അനുസൃതം  – അനുസരിച്ചു്.

  • അന്വയം – ചേർച്ച.
  • അന്വഹം – അനുദിനം.

  • അതിഥി – വിരുന്നുകാരൻ.
  • അദിതി – ദേവമാതാവ്.

  • അബ്ജം – ശംഖ്.
  • അംബുജം – താമര.

  • അന്തം – അവസാനം.
  • അന്ത്യം – അവസാനത്തേത്, ഒടുവിലത്തേത്.

  • അന്തരം – വ്യത്യാസം.
  • ആന്തരം – ഇടവേള.

  • അന്തസ്സ് – യോഗ്യത, മാന്യത, പ്രൗഢി.
  • അന്ധസ്സ്ചോറ്, ആഹാരം, ഭക്ഷണം.

  • അന്തണൻ  – ബ്രാഹ്മണൻ.
  • നിന്തണൻ  – രാക്ഷസൻ.

  • അപദാനംപ്രശസ്തി, ഉൽക്കൃഷ്ട കൃത്യം.
  • അപതാനം – ഒരിനം വാതരോഗം.

  • അപദം – ഇഴജന്തു.
  • അപഥം – ചീത്തവഴി, ദുർമാർഗ്ഗം.

  • അപചയം – നാശം.
  • അപജയം – തോൽവി.

  • അങ്കി – വസ്ത്രം.
  • അംഗി – പ്രധാനമായത്.

  • അങ്കം – യുദ്ധം, അടയാളം.
  • അംഗം – അവയവം, പ്രതിനിധി.

  • അങ്കുരം – നാമ്പ്.
  • അങ്കുശം – തോട്ടി.

  • അളി – വണ്ട്.
  • ആളി – തോഴി.

  • അശ്വം – കുതിര.
  • വിശ്വം – ലോകം.

  • അഹം – ഞാൻ.
  • അഘം – പാപം.


  • ആവശ്യം – വേണ്ടത്.
  • അവശ്യം – ഒഴിച്ചുകൂടാൻപാടില്ലാത്ത, കൂടിയേ തീരൂ എന്ന മട്ടിൽ, നിശ്ചയമായും.

  • ആപാദം – പാദം വരെ, പാദത്തോളം.
  • ആപാതം – വീഴ്ച, ആക്രമണം.

  • ആതിഥേയൻ – അതിഥിയെ സത്കരിക്കുന്നവൻ.
  • ആദിതേയൻ – ദേവൻ (അദിതിയുടെ മകൻ).

  • ആകരം – ഇരിപ്പിടം.
  • ആകാരം – ആകൃതി, രൂപം.
  • ആഗാരം – വീട്.
  • ആഹാരം – ഭക്ഷണം.

  • ആദി – ആരംഭം.
  • ആധി – പ്രയാസം.

  • ആധാരം – താങ്ങ്.
  • ആധാനം – നിക്ഷേപം.

  • ആരോഹണം – കയറ്റം.
  • ആരോപണം – കുറ്റംചുമത്തൽ.

  • ആവൃത്തി – തവണ, പ്രാവശ്യം.
  • ആവർത്തിക്കുക വീണ്ടും വീണ്ടും ചെയ്യുക.

  • ഇത്ഥം – ഇപ്രകാരം.
  • ഇദ്ധം – വർദ്ധിച്ചത്.


  • ഉദ്ദേശം – ഏകദേശം.
  • ഉദ്ദേശ്യം – ലക്ഷ്യം.

  • ഉദ്യോഗം – വേല.
  • ഉദ്വേഗം – ഭയപ്പെടൽ.
  • ഉദ്വേതം – ശ്രമം.

  • ഉപകാരം – പ്രയോജനം.
  • ഉപഹാരം – സമ്മാനം.

  • ഉപദാനം – സമ്മാനം.
  • ഉപധാനം – തലയണ.

  • ഉന്മാദം – ഭ്രാന്ത്.
  • ഉന്മാഥം – വധം.

  • ഉരഗം – പാമ്പ്.
  • തുരഗം – കുതിര.


  • ഋണം – കടം.
  • തൃണം – പുല്ല്.

  • ഏകദാ – ഒരിക്കൽ.
  • ഏകധാ – ഒരേ രീതിയിൽ.


  • ഒളി – ശോഭ.
  • ഒലി – ശബ്ദം.

  • കദനം – സങ്കടം.
  • കഥനം – പറച്ചിൽ.

  • കപാലം – തലയോട്.
  • കപോലം – കവിൾത്തടം.

  • കന്ദരം – ഗുഹ.
  • കന്ധരം – കഴുത്ത്.

  • കണം – തുള്ളി.
  • ഗണം  സമൂഹം.

  • കവചം – പടച്ചട്ട.
  • കവനം – കവിത.

  • കഴൽ – പാദം.
  • കുഴൽ – തലമുടി.

  • കയം – വെള്ളക്കുഴി.
  • കായം – ശരീരം.

  • ക്ഷിതി – ഭൂമി.
  • ക്ഷതി – നാശം.

  • ക്ഷണം – അൽപനേരം, വിരുന്നു വിളിക്കുക.
  • ക്ഷണനം – വധം.

  • കൃതജ്ഞത – നന്ദി.
  • കൃതഘ്നത – നന്ദികേട്.

  • കൈതവം – കള്ളം.
  • കൈരവം – ആമ്പൽ.

  • കൈവല്യം – മോക്ഷം.
  • വൈകല്യം – കുറവ്.

  • ഖഗം – പക്ഷി.
  • ഖജം – തവി.

  • ഖാദകൻ – ഭക്ഷിക്കുന്നവൻ.
  • ഖാതകൻ – കുഴിക്കുന്നവൻ.
  • ഘാതകൻ – കൊലയാളി.

  • ഗഗനം – ആകാശം.
  • ഗഹനം – കാട്.

  • ഗാത്രം – ശരീരം.
  • ഗോത്രം – വംശം.

  • ഗാഢം – അധികമായി.
  • ഗൂഢം – മറഞ്ഞിരിക്കുന്ന.

  • ഗൃഹം – വീട്.
  • ഗ്രഹം – ആകാശഗോളം.

  • ഗൃഹസ്ഥിതി – വീട്ടിലെ സ്ഥിതി.
  • ഗ്രഹസ്ഥിതി – ഗ്രഹങ്ങളുടെ സ്ഥിതി.

  • ഗ്രാഹം – മുതല.
  • ഗ്രാഹ്യം – അറിവ്.

  • ഘർഷണം – ഉരസൽ.
  • കർഷണം – വലിക്കൽ.

  • ചിത്തം – മനസ്സ്.
  • വിത്തം – ധനം.

  • ചിഹ്നം – അടയാളം.
  • ഛിന്നം – ചേദിക്കപ്പെട്ടത്.
  • ചിഹ്നനം – അടയാളമിടൽ.

  • ചോര – രക്തം.
  • ചോരൻ – കള്ളൻ.

  • ഛായ – നിഴൽ.
  • ജായ – ഭാര്യ.

  • ജാത്യന്ധൻ – ജാതിവിചാരത്താൽ അന്ധൻ.
  • ജാത്യാന്ധൻ – ജന്മനാ കാഴ്ചയില്ലാത്തവൻ.

  • തടസ്സം – വിഘ്നം.
  • തടസ്ഥം – കരയിൽ (തടത്തിൽ) നിൽക്കുന്ന.

  • തദാ അപ്പോള്‍.
  • തഥാ – അപ്രകാരം.

  • താടി – മീശ.
  • ധാടി – പ്രൗഢി.

  • ദർപ്പണം – കണ്ണാടി.
  • ദർപ്പം – അഹങ്കാരം.

  • ദർശനം  – കാഴ്ച.
  • ദശനം – പല്ല്.
  • ദംശനം – കടി.

  • ദാതാവ് – ദാനം ചെയ്യുന്നവൻ.
  • ധാതാവ് – ബ്രഹ്മാവ്.

  • ദീപം – വിളക്ക്.
  • ദ്വിപം – ആന.
  • ദ്വീപ് – വെള്ളത്താൽ ചുറ്റപ്പെട്ട പ്രദേശം.

  • ദേഷ്യം – കോപം.
  • ദ്വേഷം – വെറുപ്പ്, വിരോധം.

  • ദേഹം – ശരീരം.
  • ദേഹി – ജീവൻ.

ധ 

  • ധ്വജം – കൊടി.
  • ധ്വനം – ശബ്ദം.

  • നഗം – പർവ്വതം.
  • നാഗം – സർപ്പം.
  • നാകം – സ്വർഗം.

  • നരി – പുലി.
  • നാരി – സ്ത്രീ.

  • നിനാദം – ശബ്ദം.
  • നിദാനം – അടിസ്ഥാനം.

  • നിർല്ലോപം – കുറവില്ലാതെ.
  • നിർല്ലോഭം – അത്യാഗ്രഹമില്ലാതെ.

  • ന്യൂനം – കുറവ്.
  • നൂനം – നിശ്ചയം.

  • പക്ഷം – ചിറക്.
  • പക്ഷി – കിളി.

  • പഠനം – പഠിക്കൽ.
  • പാഠനം – പഠിപ്പിക്കൽ.

  • പദം – വാക്ക്.
  • പഥം – വഴി.

  • പരാതി – ആവലാതി.
  • പരാധി – അന്യന്റെ ദുഃഖം.

  • പരിണാമം – മാറ്റം, അവസാനം.
  • പരിമാണം – അളവ്.

  • പങ്കം – ചെളി.
  • പങ്കജം – താമര.

  • പായസം – ആഹാര.
  • വായസം – കാക്ക.

  • പാർത്ഥൻ – അർജുനൻ.
  • പാർത്ഥിവൻ – രാജാവ്.

  • പീഠിക – മുഖവുര, ആമുഖം.
  • പീടിക – കട.

  • പ്രചരണം – പ്രചരിക്കൽ.
  • പ്രചാരണം – പ്രചരിപ്പിക്കൽ.

  • പ്രതം – ഇല.
  • പ്രതി – പക്ഷി.

  • പ്രതിപാദിക്കുക – വിവരിക്കുക, പറയുക.
  • പ്രതിവാദിക്കുക – എതിർവാദം നടത്തുക.

  • പ്രതിപദം – പദം തോറും.
  • പ്രതിപഥം – വഴിതോറും.

  • പ്രതിബദ്ധത – തന്റെ ആഗ്രഹത്തിന് അന്യനിൽ നിന്ന് ഭംഗം സംഭവിക്കൽ.
  • പ്രതിജ്ഞാബദ്ധത – അലംഘനീയ കർമബാധ്യത, പ്രതിജ്ഞ കൊണ്ട് കെട്ടപ്പെട്ട സ്ഥിതി.

  • പ്രദക്ഷിണം – വലംവയ്ക്കൽ.
  • പ്രതിക്ഷണം – നിമിഷം തോറു.

  • പ്രഭവം – ഉദ്ഭവ സ്ഥാനം.
  • പ്രഭാവം – മഹിമ, ശോഭ.

  • പ്രണവം – ഓങ്കാരം.
  • പ്രവണം – പ്രകൃതി.

  • പ്രവാഹം – ഒഴുക്ക്.
  • പ്രവാസം – വേർപാട്.

  • പ്രസാദം – പ്രസന്നത.
  • പ്രാസാദം – മാളിക.

  • പ്രേഷകൻ അയക്കുന്നയാള്‍.
  • പ്രേക്ഷകൻ – കാണുന്നയാള്‍.

  • പ്രേക്ഷിതൻ – കാണപ്പെട്ടവൻ.
  • പ്രേഷിതൻ – അയക്കപ്പെട്ടവൻ.

  • പ്രേഷണം – പറഞ്ഞയയ്ക്കൽ, സന്ദേശം.
  • പ്രേക്ഷണം – കാഴ്ച.

  • ഫലം – കായ്.
  • ഫാലം – നെറ്റി.

  • ഫണി – പാമ്പ്.
  • ഫണം – പാമ്പിന്റെ പത്തി.

  • ഭവനം – വീട്.
  • ഭുവനം – ലോകം.

  • മതം – അഭിപ്രായം.
  • മദം – അഹങ്കാരം.

  • മയൂരം – മയിൽ.
  • മയൂഖം – രശ്മി.

  • മർക്കടം – കുരങ്ങ്.
  • മർക്കടകം – ചിലന്തി.

  • മഹാവാക്യം – വലിയവാക്യം.
  • മഹദ്വാക്യം – മഹാന്മാരുടെ വാക്യം.

  • മഹച്ഛക്തിമഹാന്മാരുടെ ശക്തി.
  • മഹാശക്തി – വലിയ ശക്തി.

  • മഹിഷം – പോത്ത്.
  • മഹിഷി – രാജ്ഞി.

  • മോഹം – ആഗ്രഹം.
  • മോഘം – നിഷ്ഫലം.

  • യദാ – എപ്പോള്‍.
  • യഥാ – എപ്രകാരം.

  • രോദനം – കരച്ചിൽ.
  • രോധനം – തടയൽ.

  • ലോപം – കുറവ്.
  • ലോഭം – അത്യാഗ്രഹം, പിശുക്ക്.

  • വദിക്കുക – പറയുക.
  • വധിക്കുക – കൊല്ലുക.

  • വയസ്സൻ – വൃദ്ധൻ.
  • വയസ്യൻ – സമവയസ്സുള്ളവൻ.

  • വാരിജം – താമര.
  • വാരിദം – മേഘം.

  • വിരോധാഭാസം പൊരുത്തക്കേടുണ്ടെന്ന തോന്നൽ.
  • വൈരുദ്ധ്യം – പൊരുത്തക്കേട്.

  • വിവക്ഷ – പറയാനുള്ള ആഗ്രഹം.
  • വിവക്ഷിതം – പറയാൻ ആഗ്രഹിച്ചത്.

  • വിശ്വസ്തൻ – വിശ്വാസമുള്ളവൻ.
  • വിശ്വസ്ഥൻ – വിശ്വത്തിൽ സ്ഥിതിചെയ്യുന്നവൻ.



  • ഷഷ്ഠി – ആറ്
  • ഷഷ്ടി – അറുപത്


  • ശ്രവ്യം – കേള്‍ക്കത്തക്കത്.
  • ശ്രാവ്യം – (അവശ്യം) ശ്രവിക്കേണ്ടത്.

  • സമവായം – വേർപിരിയാത്ത ബന്ധം.
  • സമന്വയം – കൂട്ടിയിണക്കൽ.

  • സംഭവ്യം – സംഭവിക്കാവുന്നത്.
  • സംഭാവ്യം – സംഭവിച്ചേ തീരൂ എന്നുള്ളത്, തീർച്ചയായും സംഭവിക്കും എന്നുള്ളത്.

  • സംഗം – ചേർച്ച.
  • സംഘം – കൂട്ടം.

  • സർവദാ – എല്ലായ്പ്പോഴും.
  • സർവഥാ – എല്ലാ വിധത്തിലും.

  • സന്താനം – മക്കള്‍.
  • സന്ധാനം – കൂട്ടിച്ചേർക്കൽ.

  • സുകരം – എളുപ്പം.
  • സൂകരം – പന്നി.

  • സുതൻ – പുത്രൻ.
  • സൂതൻ – തേരാളി.

  • സ്വരാജ്യം – തന്റെ രാജ്യം.
  • സ്വാരാജ്യം – സ്വർഗ്ഗം.

  • ഹതാശൻ – ആശ നശിച്ചവൻ.
  • ഹന്താവ് – കൊല്ലുന്നവന്‍ / ഹനിക്കുന്നവൻ.
  • ഹൃദയസ്പൃക് – ഹൃദയത്തെ സ്പർശിക്കുന്നത്.

Read MoreMalayalam Grammar Section